Boekrecensie En ze leefden nog - Elisabeth Lucie Baeten

Recensie over En ze leefden nog

Er was eens een boek vol prachtige verhalen over prinsessen die hun leven eindelijk zelf mogen bepalen. Geen van hen wanhopig, stil of naar een prins op zoek, prinsessen doen lekker wat ze willen in dit sprookjesboek. Ariël wil geen ballet, maar liever waterpolo doen. Doornroosje is veel te moe voor een ongevraagde zoen. Wist je dat Rapunzel haar lange haren soms best haat? En het Beest van Belle is misschien wel om een goede reden kwaad. Dit boek toont aan meisjes, jongens, iedereen die het leest dat prinsessen altijd zelf de helden van het sprookje zijn geweest. Ze spelen de hoofdrol in hun verhaal, dat soms groot is en soms klein. Niet zoals ze waren, maar zoals ze kunnen zijn.

Er zijn maar weinig boeken die ik helemaal geweldig vind, maar dit boek hoort er zeker bij. Dit is echt een geweldig sprookjesboek van deze tijd. Er worden vier sprookjes in verteld, Ariël,  Doornroosje, Belle en Rapunzel hebben nu nog een sprookje, maar deze keer gaat het zoals ze zelf willen. 

Ze maken nu een eigentijdse keuze en leven ook in andere families. Ariël heeft een andere huidskleur,  Belle heeft twee vaders en Doornroosje alleen een moeder. Dit maakt dat het erg  vermakelijk is om te lezen. Het is echt een verhaal van deze tijd met veel diversiteit en  inclusie. De illustraties in het boek zijn ook erg mooi om te zien. Ze vertellen het verhaal en laten goed zien hoe de prinsessen zijn.

De verhalen lezen erg fijn, ze zijn op rijm geschreven en zijn in een korte versie verteld. Hierdoor is het een goed boek om  ook voor jongere kinderen voor te lezen  Elk  kind zou deze verhalen moeten kennen, dus is zeker een aanrader!

Score: 10

Informatie

En ze leefden nog - Elisabeth Lucie Baeten

Uitgeverij: Vrijdag

Pagina's:  56 pagina's, Hardcover

ISBN: 9789464341287

Verschijningsdatum: Oktober 2022

Dit boek heb ik ontvangen als recensie-exemplaar, dit heeft mijn mening niet beïnvloed.