Auteur : Hendrik Groen
Uitgeverij: J.M. Meulenhoff
ISBN: 9789029094139
Aantal pagina’s: 224
Verschijningsdatum: 11-2020
Over de auteur:
Hendrik Groen publiceerde zijn eerste dagboek in 2014. Pogingen iets van het leven te maken werd een groot succes: er is een heuse Hendrik Groen-fanclub, de vertaalrechten zijn verkocht aan meer dan 35 landen, er is een tv-serie van gemaakt die werd uitgezonden door omroep MAX, het is bewerkt tot een theaterstuk door Bos Theaterproducties, én het boek kreeg de NS Publieksprijs 2016. Hendrik Groen is een pseudoniem.
“Het allerlaatste dagboek van Hendrik Groen, de meest geliefde bejaarde van Nederland
Voor iedereen die wil weten hoe het met Hendrik Groen gaat na zijn eerdere dagboeken
Met de eerste twee dagboeken is Hendrik Groen tweevoudig winnaar van de NS Publieksprijs
Van de boeken van Hendrik Groen zijn meer dan 850.000 exemplaren verkocht in Nederland en Vlaanderen en hij is vertaald in 36 landen
De tv-series van de dagboeken trokken wekelijks gemiddeld meer dan 2 miljoen kijkers
‘Geestig, tragisch en soms aangrijpend.’ Het Parool
Vanwege de sluiting van het verzorgingshuis in Amsterdam-Noord is Hendrik Groen overgeplaatst naar Bergen aan Zee. De Oud-Maar-Niet-Dood-club is uit elkaar gevallen. Af en toe is er een Omanido-reünie waarbij het ouderwets gezellig wordt en de drank ruimhartig vloeit, maar verder is er niet veel meer om naar uit te kijken. Hendrik moet constateren dat de tijd niet meer zo mild voor hem is: hij wordt steeds vergeetachtiger en begint het overzicht te verliezen. Dat levert het nodige gestuntel op. Hij besluit opnieuw een dagboek bij te gaan houden in een poging weer wat meer grip op de werkelijkheid te krijgen. En anders kan hij er in ieder geval nog eens nalezen wat hij allemaal vergeten is.
Het leven wordt er niet aangenamer op als ook in Bergen aan Zee het coronavirus alles op zijn kop zet. En helaas is er geen Evert meer om er foute grappen over te maken, al doet de voorheen zo brave Hendrik zijn best om zijn vriend hierin te evenaren. Gelukkig heeft hij nog drie trouwe vrienden over om hem op het rechte pad te houden: Leonie (88), Frida (10) en Juffrouw Jansen (4). Die laatste is zijn hond, het afscheidscadeau van Evert. Samen met deze bondgenoten sleept Hendrik zich opgewekt naar de eindstreep.”
Quote:
Over zijn dagboek.... " ik geef ze uit handen omdat ik het heel leuk zou vinden als iemand ze ooit met plezier zou lezen, hoewel ik tegelijk heel bang ben dat ze misschien totaal niet de moeite waard zijn."
Een tijd terug had ik de andere delen van zijn dagboek al gelezen. Daarna heb ik de serie gezien. Voor de beeldvorming van dit boek is dat misschien een beetje jammer.
In het boek lees je in het dagboek van Hendrik en wat hij allemaal meemaakt met Leonie, Frida en Juf. Zijn eigen strijd tegen Alzheimer komt uitgebreid aan bod. Ook komen de bijeenkomsten van omanido er natuurlijk weer in voor. Alle dingen die aan bod komen zijn op een luchtige humoristische manier geschreven.
In navolging van de andere dagboeken is ook dit deel weer erg leuk om te lezen. Het verhaal is ook erg actueel omdat het corona virus erin voor komt. Nu klinkt dat heel herkenbaar, maar over 5 jaar is dat natuurlijk heel anders. De stukken over het coronavirus waren best “gekleurd” geschreven, dit had wat mij betreft wel wat genuanceerder kunnen zijn zonder iets aan het verhaal af te doen. Dit boek leest erg fijn weg, ik had het dan ook zo uit. Vond het jammer dat het niet helemaal tot het einde van zijn leven is geschreven, juist omdat alle aspecten van het ouder worden uitgebreid besproken werden, was dat een echte afsluiter geweest.
Ik geef het boek 4 van de 5 sterren.
Het boek is hier
verkrijgbaar