Boekrecensie - Een vloek zo eenzaam - Brigid Kemmerer

Brigid Kemmerer is een Amerikaanse auteur van fictie voor jonge volwassenen. Kemerer werd geboren in Omaha, Nebraska. Ze werkte in de financiële sector voordat ze fulltime schrijver werd.

Bron: Wikipedia 

Het begint met de volgende zin “Onder mijn vingernagels zit bloed. Ik vraag me af hoeveel mensen ik deze keer heb gedood.” Op het dorp Sinteldaal rust een vloek. Dit zorgt ervoor dat Prins Rhen de herfst van zijn achttiende verjaardag telkens opnieuw beleefd. De vloek zou verbroken worden als een meisje op hem verliefd zou worden. Eerst dacht hij dat er zo een einde aan de vloek zo komen, maar helaas 327 herfsten verder was dat nog niet gebeurd. Het feit dat Prins Rhen aan het einde van iedere herfst veranderde in een monster, dat iedereen verscheurde, zelfs zijn eigen familie. Totdat Harper bij hem in het kasteel komt. Harper heeft cerebrale parese maar dat lijkt haar nergens in te belemmeren. Ze is nergens bang voor en erg vastberaden en daadkrachtig. Nadat ze in Washington D.C. een ontvoering probeert te voorkomen is ze in één keer in het kasteel van Prins Rhen is. 

De cover van het boek past er erg goed bij. Het maakt het meteen een sprookje! Het is Brigid gelukt om alles zo te beschrijven dat je je echt kunt inleven in het verhaal. Je ziet de ruimte of de omgeving waar ze zijn echt voor je. Ook de hoofdpersonages komen erg goed aan bod, hoe ze eruit zien, wat ze denken en hoe ze zich voelen. De schrijfstijl maakt het ook erg prettig om te lezen. Het verhaal wordt per hoofdstuk om en om verteld door Harper en Rhen. Dit maakt dat er steeds een andere invalshoek in het verhaal is waardoor je dieper in het verhaal wordt meegenomen. Mijn favoriete personage was toch zeker wel Harper. Door haar doorzettingsvermogen en de dingen die ze daardoor voor elkaar heeft gekregen zijn geweldig. De keuzes die ze maakte waren verrassend en pakte niet altijd goed uit, dat maakt het verhaal ook spannend om verder te lezen. Het verhaal is gebaseerd op het verhaal van Belle en het Beest. De rode draad in het verhaal is herkenbaar maar toch is het gelukt om de verhaallijn zo anders te maken. Het heeft aparte wendingen die ervoor zorgen dat het echt een verhaal op zich is. Het is ook zeker niet voorspelbaar te noemen. 

Door de eerste twee zinnen wilde ik meteen verder lezen, het lijkt meteen een erg spannend verhaal te worden. In het midden van het verhaal vond ik het een beetje langdradig worden maar daar kwam gelukkig snel verandering in. Ik wil deel twee ook zeker gaan lezen.

4/5 sterren

Het boek is hier te koop